Sejak usia muda, anjing menyertai permainan dengan yang lain. Permainan anjing terdiri daripada terutamanya pergaduhan olok. Tingkah laku ini, yang paling biasa pada anak anjing, dipercayai merupakan latihan untuk tingkah laku penting dalam kehidupan masa hadapan. Penyelidikan permainan anak anjing telah menunjukkan bahawa anak anjing tidak memainkan peranan dominan dan peserah dengan setara; sebaliknya, anak anjing cenderung untuk memulakan pergaduhan permainan dengan anak anjing lebih lemah yang ia percayai ia boleh atasi.[17]

Tambahan lagi, anak anjing akan bercampur tangan dalam permainan yang dilakukan oleh pasangan lain. Dalam keadaan ini, anak anjing sangat membantu anjing dominan. Anak anjing tidak menunjukkan kesalingan dalam campur tangah, mencadangkan bahawa ia lebih mahu menjadi dominan dalam perlawanan, dan bersikap oportunistik dalam jangka masa pendek. Dalam jangka masa panjang, campur tangan mungkin membantu anak anjing dalam mempelajari penyesuaian.

Satu tingkah laku biasa dalam kalangan anjing bela jinak merupakan pengejaran ekor sendiri. Penyelidik tidak pasti sepenuhnya akan sebab anjing mengejar ekor sendiri, walau bagaimanapun sesetengah kajian penyelidikan menjumpai hubungan antara pengejaran ekor dengan kolesterol tinggi. Satu kajian menjumpai bahawa apabila anjing mengalami peningkatan kegiatan hormon terikat dengan gerak balas "lawan atau lari", ini menyebabkan anjing mengejar ekornya dengan lebih kerap.[18]